Ik zie hem nu
bijna dagelijks. Een van de mooiste tuinvogels die ik ken. Met zijn ranke
gestalte en fraai gespikkelde borst trippelt hij sierlijk over het gras naar de
voederplaats.
Meestal voor
de restjes, want van drukte houdt hij niet. Als in het vogelrijk de anderhalvemeter-maatregel
zou gelden, was hij de eerste die zich daaraan hield.
Vandaag is
hij druk in de weer met een slakje dat zich in zijn huis heeft verschanst. Woest
timmerend op de stenen krijgt hij de schelp eindelijk aan gruzelementen. Met de
prooi in zijn snavel gaat hij ervandoor. Het thuisfront krijgt een koningsmaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten