Het Limburgs is officieel
erkend als streektaal. Het houdt in dat de overheid zich inzet voor het behoud
en de promotie ervan. Net als voor het Nedersaksisch, dat gesproken wordt in Drenthe,
Friesland, Gelderland, Groningen en Overijssel. Een streektaal is nog geen
officiële taal zoals het Fries. Dat heeft een eigen grammatica, woordenboek en
leerstoel.
In mijn Maastrichtse jaren
was ik als enige in het gezin het Mestreechs machtig. Dat is een heel andere
taal dan bijvoorbeeld het Kirchröadsj (Kerkrade) of Venloos. Iedere Limburger
buiten Maastricht werd bovendien een 'boer' genoemd.
Dé Limburger bestaat dus
niet. Evenmin als hét Limburgs.
17 mrt 2019 – 2842
Geen opmerkingen:
Een reactie posten