Het is de schrik van iedere schrijver, journalist en onderzoeker. Dat je je schrift/blocnote met
aantekeningen kwijt bent.
Vandaag zocht ik me rot
naar het blauwe schrift waarin ik zeker twintig interviews over Loes had
genoteerd. Fotografisch analyseerde ik de dag dat ik het voor het laatst mee
had. Bonny (oud-collega van Loes) met wie ik had afgesproken. Het symposium
waar ik was geweest. Het eetcafé waar ik een niet erg smakelijke burger had
genuttigd. Niemand had het gezien. Ook vulde ik bij de NS een
opsporingsformulier in.
Daar belde Bonny. 'Ik heb
het gevonden, in de stapel foto's.' Jottem!
12 mrt 2019 – 2837
Geen opmerkingen:
Een reactie posten