De
jaarlijkse tuinpartij bij mijn uitgever is weer achter de rug. Tussen al die
hotemetoten – het lijkt wel alsof de halve Tweede Kamer literair onderlegd is –
voel ik me altijd wat ongemakkelijk. Gelukkig kon ik even een appeltje schillen
met de koning van Biografieland, waarbij ik onverwachte steun kreeg van een mij
onbekende dame. Werd het toch nog gezellig.
Ik
dacht even aan Loes. Die zou in dit gezelschap gemakkelijk haar weg hebben
gevonden. Kwinkslag hier, flirt daar en haar aanstekelijke lach zou tot ver in
de tuinen van de Herengracht hebben weerklonken.
Misschien
is ze er volgend jaar bij.
1 sept 2018 – 2663
Geen opmerkingen:
Een reactie posten