Ik
ruik de geur van gemaaid gras. Ik zie de buizerd cirkelen boven de velden. Ik
hoor de mensen keuvelen in de Hoofdstraat.
Twaalf
jaar woon ik hier. Eerst op het ene dorp en nu een paar kilometer verder op het
andere. Hoe ik het ook wend of keer, ik ben een dorpeling. Een plattelander. Een
streekfiguur. Een boertje van buten.
Zo
meteen neem ik de trein naar Amsterdam, waar ze al maanden bakkeleien over het
burgemeesterschap. Een bezoek aan de Hermitage, een pizzaatje bij Piccolino en daarna
genieten van John Cale in Paradiso. Ik hou van mijn eigenwijze stad.
27 jun 2018 – 2597
Geen opmerkingen:
Een reactie posten