Zweten

Vandaag spreek ik op het Marxisme Festival in Amsterdam over mijn oudtante Trien de Haan en haar strijd voor vrouwenrechten. Een aantal van haar strijdpunten is nog steeds actueel. Zoals de gelijkheid in beloning, die nog lang niet overal is bewerkstelligd. Ook de magere vertegenwoordiging van vrouwen in topposities is een zwijgend teken van ongelijkheid.
Deze week las ik daar weer een opvallend voorbeeld van. Pas voor de zesde keer in 130 jaar treedt er een vrouwelijke dirigent aan in het Concertgebouw. Nogal wat dirigenten vinden dirigeren niets voor vrouwen. 'Ze gaan er alleen maar van zweten.' Mannen niet dan?


21 april 2018 – 2531

Geen opmerkingen:

Een reactie posten