De tuindeuren staan wijd
open. De lente neemt bezit van de woonkamer. En dat terwijl vrijwel alle takken
nog akelig kaal zijn. Naarmate ik ouder word, begrijp ik steeds minder van de
seizoensdriften. Zoals bij meer dingen is het beter om mijn verstand op nul te
zetten.
In de verte zingt de
heggenmus zijn prachtige lied. Dichtbij zal hij vermoedelijk niet komen, want
in mijn tuin heb ik weinig heg of andere nestruimte. De kauwen keffen, de
mussen tsjilpen en de duiven koeren.
Verder hoor ik vooral de
elektrieke apparaten waarmee de buren het buitenleven inwijden. Op naar het
weidevogelsconcert.
8 april 2018 – 2518
Geen opmerkingen:
Een reactie posten