We lopen over de dijk naar
de wadkant. Een bordje met 'Stiltegebied' is hier overbodig, zeker als de wind
zich gedeisd houdt. Zelfs de vissersboot die een paar kilometer uit de kust
voor anker is gegaan, heeft de motor uitgezet.
Zwaluwen scheren langs de
vloedlijn en doen een wedstrijdje vliegen afvangen. Een kokmeeuw dobbert tussen
slierten zeewier. Vijftig meter het water in steekt een zeehond zijn donkere
kop naar boven. Hapt hij naar adem? Door de kijker zie ik hoe hij probeert een dikke,
hevig spartelende platvis naar binnen te werken.
Ik wens dat dit paradijs voor
altijd zal bestaan.
26 aug 2017 – 2292
Geen opmerkingen:
Een reactie posten