Drie zestigers die elkaar
veertig jaar kennen, zitten om de tafel. We hebben het over onze levensfase en
de problematiek die daarbij hoort. De een heeft misschien nog maar een jaar te
leven, de ander heeft enkele jaren terug een partner door eenzelfde soort
ziekte verloren en het leven van de derde gaat ook allesbehalve op rolletjes.
Toen we nog achttien
waren, hielden we ons niet bezig met levensfasen. De versnellingsbak kende
alleen maar een vooruit en we snelden over de weg van de bijna onbegrensde
mogelijkheden. Dat ook die asfaltweg vol kuilen zat, daar kwam je al gaande
achter.
7 apr 2016 – 1826
Geen opmerkingen:
Een reactie posten