Het verslag van een
duivenwedstrijd is voor mij net zo ondoorgrondelijk als het voorlezen van de
waterstanden. Ademloos lees ik hoe zwaar de duiven het hebben door de stevige
oostenwind. Dat ze de uitputting nabij zijn en dat ze regelmatig een drinkpauze
moeten inlassen. Een tour de force à
la de Tour de France.
Een Wieringer duivenmelker
tuurt in de lucht. Een koppel duiven vliegt over. Hij is te laat met zijn
herkenningsfluit en roept instinctief "kom op". En ja hoor, één duif
herkent zijn stem en duikt 'uit het klad' met een sierlijke boog op de klep.
Pure poëzie.
16 juni 2014 – 1201
Geen opmerkingen:
Een reactie posten