Ik heb
het gevoel dat ik zweef. Niet op een wolk maar gewoon vlak boven de grond. Dat
is al bijzonder zat.
Vanochtend
kreeg ik een telefoontje dat je met recht 'verlossend' kunt noemen. Zo'n
bericht waarvan er maar een paar in je leven voorbijkomen. Als oud-raad van
toezicht van de lokale woningbouwvereniging hebben we een slepende rechtszaak tegen
het bestuur gewonnen.
Vijf jaar
geleden traden wij aan, met goede bedoelingen en vastberadenheid. We zijn
tegengewerkt, in de steek gelaten, beschimpt en in de hoek gezet door een discutabel
vonnis. Dat
vonnis is in hoger beroep van tafel geveegd.
Heerlijk!
12 feb 2014 – 1078
Geen opmerkingen:
Een reactie posten