Het komt
bijna niet voor, dat ik geen onderwerp heb voor 100 Woorden. Dan neem ik een voorbeeld aan Remco Campert. Die gaat
zitten en schrijft dat hij nog niet weet waarover hij gaat schrijven. Maar je
proeft dat het goed komt.
Onlangs
schreef een criticus dat Campert zich wel erg aan het herhalen is, en dat zijn
stukjes steeds vaker over het schrijven zelf gaan. Wat is daar mis mee? Alle
grote kunstenaars herhalen zichzelf. Het leven is ook één grote
herhalingsoefening.
Schrijven
is bovendien Camperts hoofdbezigheid. Datgene waar zijn hoofd (èn het mijne)
elke dag mee bezig is.
20 feb 2014 – 1086
Geen opmerkingen:
Een reactie posten