Levenseinde

Op weg naar het stemlokaal kom ik J. tegen. Dat is mijn geluk want zo ontloop ik de bevelhebber van de woningbouwvereniging.
Ik condoleer J. met het overlijden van zijn hond. Daar gaat het heen. ‘Hij zat vol kanker. ‘s Ochtends kwam er een druppeltje bloed uit z’n neus. Ik legde een laken in de kamer en belde de veearts. “Je moet nou komme.” Die zei dat het beest geen pijn had. “Dat maakt me niet uut, maar ik wil dat je komt.”
‘Toen hij met z’n spuit kwam, was het al gebeurd. Ik zag zo het leven eruit sijpelen.’

13 sept 2012 – 576

Geen opmerkingen:

Een reactie posten