Gedichtstaren

‘Gewoon eens een week naar een gedicht staren en kijken wat er gebeurt, dat doet niemand meer.’
Dichter-classicus Piet Gerbrandy leeft volgens de Volkskrant vrijwillig in de marges. Zijn uitspraak hierboven is verre van marginaal. Hij is zo sterk dat ik hem tot mij neem.
Ik sta voor m’n boekenkast. Een beetje beschaamd omdat ik veel van de dichtbundels nog niet of nauwelijks gelezen heb. Verheugd omdat mij ongetwijfeld verrassingen te wachten staan.
Ik pak Koffers zeelucht van Hagar Peeters. Het omslag – een verweerde Braziliaanse treinwagon – is al mooi. Nu nog een gedicht. En kijken wat er gebeurt.

22 sept 2012 – 585

Geen opmerkingen:

Een reactie posten