Met zo’n vijftig inwoners is Iens (NL: Edens) een heel klein vlekje in het open Zuidwest-Friese land. Het ligt op en tegen een terp aan, met bovenaan een middeleeuws kerkje. Ook hier is God al lang geleden vertrokken.
Streekdichter Pyt Idzinga (Wommels, 1911-1979) schreef een loflied op Iens. ‘Dorpje ver van het wild geraas en de jachtigheid van de stad, waar de koeien en paarden rustig lopen,’ begint zijn Ienser Folksliet Ook die zijn hier inmiddels ver te zoeken, op een tiental gastkalveren na.
Met de jaren hebben stadse mensen het dorp grotendeels overgenomen. Maar wel zonder jachtigheid en geraas.
13 aug 2021 – 3447
Geen opmerkingen:
Een reactie posten