Aan het aantal auto’s op de parkeerplaats af te lezen zou het flink druk moeten zijn in de Bergense duinen. In tweeëneenhalf uur struinen kom ik echter maar een handjevol medewandelaars tegen.
Het frisse voorjaar heeft nog weinig in het groen gezet. Hier en daar geeft alleen een hulststruik wat kleur aan het grauwe kreupelbos. Halverwege laat ik de boomgrens achter me en slingert het pad door de duinen.
Op een kaalknullig boompje zingt een rietgors. Weet hij geen betere plek dan deze verlaten zandpandemie om een vrouwtje aan de haak te slaan?
Ieder z’n thuis, zal ik maar zeggen.
15 april 2021 – 3378
Geen opmerkingen:
Een reactie posten