Deze week zag ik twee
grote zilverreigers met hun lange lijzige lijven door het weiland stappen. De
herfst is niet ver weg.
Ik harkte de bladeren, die
door de storm van de catalpa waren geblazen, op het gazon bijeen. Drie emmers
vol. De herfst was
er al.
N. is verbaasd dat ze
opeens weer geen jas nodig heeft.
De herfst speelt
verstoppertje, zeg ik. Ze is content met haar nieuwe kassabaantje bij de Appie.
'Zittend geld verdienen, wat wil je nog meer?'
Gisteren gingen voor haar
neus twee klanten met elkaar op de vuist. Ook de storm in de kop.
21 sept 2017 – 2318
Geen opmerkingen:
Een reactie posten