Mijn vrouw is weg. En ze komt niet meer terug.
Bijna dertig jaar geleden raakten we aan elkaar verslingerd. Op een
nieuwjaarsfeest in een Amsterdams bovenhuis aan het Frederik Hendrikplantsoen.
Nu zijn we van elkaar weggeslingerd. Wat zich in al die tussenliggende jaren
heeft afgespeeld, laat zich zomaar toedekken.
Ik ben nu een vader met twee dochters. Voor halve dagen. Ik word wakker
in een halfbeslapen bed. In de pan suddert een gehaktballetje minder. Het leven
is voortaan oneven. Dwars door alles loopt een scheur. De grond, de tijd, mijn hart.
Mijn vrouw is weg. Ze komt niet meer terug.
Mijn vrouw is weg. Ze komt niet meer terug.
8 okt 2015 – 1649
Geen opmerkingen:
Een reactie posten