De pianist zet een
akkoordenlijn in. De bassist speelt in het hoge register een deuntje. De
drummer tikt zacht op een paar bekkens. Dan meldt saxofonist Wayne Shorter zich
met een paar lange noten en wordt er twintig minuten lang een betoverend
muzikaal web geweven. Samenspel waarbij de vier muzikanten ook hun eigen pad
volgen.
Soms denk je, waar zit de
beat en waar de melodie? Die zijn allebei zo ingenieus verborgen dat analyseren
geen zin heeft. De totale overgave, daarin ligt de sleutel.
Voor mij blijft North Sea
Jazz een festival waar je de jazzgroten der aarde kunt aanraken.
13 juli 2015 – 1562
Geen opmerkingen:
Een reactie posten