Windkracht
zeven op de Afsluitdijk. Beide handen aan het stuur. Aan de reling van een
schommelende kotter halen twee vissermannen fuiken op. Voor de Friese kust
loopt een buienlijn leeg.
Tussen
de snelweg naar Harlingen en de Waddenzee ligt het dorpje Zurich. Weggedrukt op
een smalle driehoek land. 'Niet het snijden doet zo’n pijn maar het (deels) afgesneden zijn....’,
citeert
de dorpswebsite een gedicht van Vasalis.
Hier
kom je alleen als je er moet wezen. Een paar straten, een
Hotel-Restaurant-Café, een kerk en zeventien verenigingen, de 180 inwoners zijn
er vast ook gelukkig mee.
In
Zurich kun je best wezen.
14 april 2014 – 1138
Geen opmerkingen:
Een reactie posten