Texel

Wat dichtbij is, is vaak ver weg. Als Wieringer heb ik maar één keer een bezoek aan Texel gebracht. Terwijl het hemelsbreed nog geen twintig kilometer is.

Om tien uur arriveren we op het eiland en maken we een vogelrondje. Eerst per fiets en daarna te voet. In de Mokbaai foerageert een keur aan vogels. Lepelaars, zilverplevieren, eidereenden, grutto’s, tureluurs, sternen en allerlei soorten meeuwen. Boven het riet spiedt de kiekendief naar pulletjes.

In de duinen hebben de zangers het hoogste woord. Zwartkopjes, grasmussen, fitissen, kneutjes en natuurlijk de onvergetelijke nachtegalen. Die ziet je niet maar je hoort ze onmiskenbaar.

 

11 mei 2021 – 3393

Geen opmerkingen:

Een reactie posten