L. is geen waterrat en zal het
ook nooit worden. Maar als de zee beschikbaar is gaat ze er graag in. Niet te
ver, niet te diep, niet te lang. Even poedelen en er weer uit. Een beetje zoals
mijn opa op hoge leeftijd deed in zwembad De Poel in Amstelveen. Op warme dagen
stond hij in zijn vooroorlogse hansop-badpak in het pierenbadje af te koelen.
Zwemmen kon hij niet, maar dat hoefde niemand te weten.
Gisteren ging L. in de sloot op
jacht naar een meerkoetje. Maar liefst vijf minuten zwom ze tevergeefs heen en
weer. Ze blijft verbazen.
2 aug 2016 – 1936
Geen opmerkingen:
Een reactie posten