In 1989 was ik er al eens
in begonnen, de Max Havelaar van Multatuli.
Aan de vergeelde bladwijzer te zien – in die tijd was dat een krantensnipper – was
ik halverwege gestopt. Ik zal het wel niet prikkelend genoeg hebben gevonden of
te belegen. In die jaren las ik Thomas Bernhard, Jan Wolkers, de gebroeders Van
het Reve en Alberto Moravia.
Tante Trien was een fan
van Multatuli. Vanwege zijn opvattingen over menselijke waardigheid, bevrijding
van de inlanders en gelijke rechten voor vrouwen. Dus heb ik het boek weer ter
hand genomen.
Hopelijk zie ik het ook,
als ik het doorheb.
20 mrt 2017 – 2134
Geen opmerkingen:
Een reactie posten