In de schaduw is het net uit te houden.
De buurman van
de gemeenschappelijke stadstuin houdt ons van het lezen. Over
regenwateroverlast kan hij een heel boek schrijven en daar draagt hij alvast
gretig uit voor.
Als het onweer barmhartig is overgedreven klinkt er in
de rode beuk achter ons een vrolijk gekwetter. Een stuk of tien staartmezen
hoppen van tak naar tak.
Zouden we als we oud, zwak en rollatorproof zijn weer
in Amsterdam gaan wonen, vragen S. en ik ons af? Van drukte krijg ik vaak
genoeg, van stilte bijna nooit. Dat is het begin van een antwoord.
23 aug 2012 – 555
Geen opmerkingen:
Een reactie posten