Bijna geen gast vertrekt
bij mij zonder een rondje dijk. Met Rotterdamse vrienden loop ik van Noordburen
naar Stroe. Eerst langs de wadkant, waar het kalme water in zijn hoogste stand
staat. Op een pier staren wat zilvermeeuwen en scholeksters in de drukkende
verte. Omdat de zomer zichzelf nog een keer heeft opgepept, is het milde
zeewindje meer dan welkom.
We nemen de stilte mee op
de terugweg onderlangs. Tussen de graslanden reikt een maïsveld tot voorbij
manshoogte. Een grote zilverreiger stijgt op naar een sloot of wat verderop.
Wie hier geen rust kan vinden, heeft serieuze hulp nodig.
21 aug 2018 – 2652
Geen opmerkingen:
Een reactie posten