Leugen

De leugen regeert. In de Verenigde Staten zegt Trump domweg dat feiten een mening zijn. Zonder blikken of blozen zet hij daar niet-bestaande feiten tegenover. Als die leugens maar genoeg worden herhaald, gaan mensen en de media een keer achter hun oren krabben: is er dan toch wat van waar?
In de VVD regeert ook de leugen en ik durf te wedden dat het bij veel andere politieke partijen niet anders is. Ik vertelde laatst aan iemand over de corruptie bij een kleine woningbouwvereniging. Hij geloofde het niet. 'De bewijzen zijn er,' zeg ik. En nog geloofde hij het niet.


31 jan 2017 – 2086

Scènes uit een huwelijk (3)

Om bij te verdienen nam Trien net als in haar jeugdjaren naaiwerk aan. Bart sprokkelde wat extra centen door eieren uit eigen ren te verkopen.
Misschien was het grootste geluk van haar huwelijk dat Trien via haar man in aanraking kwam met het socialisme. Om zich heen zag ze zoveel maatschappelijke ellende dat ook zij besefte dat een politieke omwenteling noodzakelijk was.
Ze raakte in de ban van Ferdinand Domela Nieuwenhuis, de grote socialistische voorman die wel bij hen aan huis kwam. Ze vergezelde Bart naar vakbonds- en partijvergaderingen en volgde cursussen.
Algauw overvleugelde zij hem in kennis en inzicht.


30 jan 2017 – 2085

Scènes uit een huwelijk (2)

Trien ging terug naar Bart, terug naar de man van wie ze later zei dat ze hem alleen maar had getrouwd vanwege zijn mooie haar. In Leeuwarden beviel ze van een dochter. Al snel werd het gezin verdubbeld in omvang, doordat als gevolg van een scheiding haar stuurse schoonmoeder met twee kinderen in huis kwam.
Trien moest volop moederen. Ze had haar handen niet alleen vol aan een baby, maar ook aan een jongere zwager die niet wilde deugen. Met z'n zessen konden ze niet rondkomen van Barts machinistenloontje. Al hadden ze het nog altijd breder dan veel andere gezinnen.


29 jan 2017 – 2084

Scènes uit een huwelijk

Precies een eeuw geleden nam Trien de Haan-Zwagerman (26) afscheid van haar ouders en oudere zus. Op het station in Hoorn vloeiden de tranen rijkelijk. Met haar kersverse man Bart reisde ze via Enkhuizen en de boot van Stavoren naar Leeuwarden.
Na enkele maanden stond ze weer bij haar ouders op de stoep. 'Moet ik met deze man verder?' vroeg ze zich vertwijfeld af. Ze was in een schoonfamilie van ruziemakers beland. Wat miste ze haar thuis en het gemoedelijke West-Friesland.
Hoe moest dit verder? Destijds had een getrouwde vrouw vrijwel geen eigen rechten. Bovendien kon Trien zichzelf financieel niet bedruipen.


28 jan 2017 – 2083

'Rutverderutte!'

Het was niet zijn eigen idee. Maar toch moest minister Ard van der Steur opstappen vanwege het bonnetje met de criminele miljoenendeal.
Ard had collega's Opstelten en Teeven op datzelfde bonnetje, inmiddels kletsnat geworden van het liegzweet, onderuit zien gaan. Daarom droeg hij schoenen met stroeve zolen. Hij zag echter niet dat het bonnetje in de politieke jungle was verruild voor een kolossale bananenschil.
'Godverdegodver' mompelde hij. Dat werd gehoord door de Kamerbode, een overtuigd lid van de Bond tegen Vloeken die vandaag een eeuw bestaat. 'Excellentie, waarom zegt u niet ‘rutverderutte’?
Ook daar was Ard niet zelf op gekomen.


27 jan 2017 – 2082

Hagelslag

Bijna zolang ik mij kan heugen begin ik de dag met twee boterhammen met hagelslag. Het is vast hartstikke ongezond, maar ik vind het lekker en voel me er wel bij. Straks, als de temperatuur gaat stijgen, stap ik over op yoghurt met vruchten en cruesli. In de winter smaakt koude yoghurt me niet.
De hagelslag die ik op de bruine en in het weekend witte boterhammen strooi, moet wel van De Ruijter zijn – correctie: Koninklijke De Ruijter. Ik heb al tal van hagelslagmerken getest, maar ze halen het niet bij 'de broodversierder sinds 1860'.
Tot zover deze rituele bekentenis.


26 jan 2017 – 2081