Kerstmoes

Doorgaans aten we in de eetserre, naast de keuken. Bij speciale gelegenheden werd de tafel in de woonkamer gedekt.
Voor het kerstdiner werd het tussenblad omhooggeschoven zodat de ronde tafel een groot ovaal werd. Het witte tafellaken met hulstversiering paste er precies overheen. Er was alle ruimte voor het chique servies met bloemdecoratie, de hoge zilverkleurige kandelaren, de wijnglazen voor wit en rood en het klapstuk, de kalkoen.
Mijn vader, klein van stuk, sneed hem staande aan. Om beurten gingen we met ons bord langs. Het droge vlees kon me niet bekoren, maar er was eigengemaakte appelmoes. Gloria in excelsis!


25 dec 2016 – 2049

Geen opmerkingen:

Een reactie posten