Testosteronbanden

Ik zag de laatste rondjes van de Formule 1-race in Mexico. Als kind speelde ik dagelijks met m'n Dinky Toys. Hoe meer mogelijkheden de autootjes hadden – deuren en motorkappen die open konden, banden en poppetjes die je kon verwisselen – des te geliefder.
Autoraces deden me toen al weinig en nu nog minder. Zag je vroeger nog bestuurders en banden door de lucht vliegen of auto's op hun achteras de finish passeren, tegenwoordig rijdt iedereen de race uit en gaan ze bijna even hard.
Het verwisselen van de testosteronbanden kost nog maar enkele seconden. Ook daar is alle sjeu van af.


31 okt 2016 – 2005

Kernwapenvrij

De Tweede Kamer heeft zich in meerderheid uitgesproken voor een wereldwijd verbod op kernwapens. De regering moet dat standpunt nu gaan uitdragen in de Verenigde Naties.
De Amerikanen vinden het maar niks dat Nederland naar zo'n verbod streeft. En dat terwijl president Obama zich zeven jaar geleden ook committeerde aan het streven naar een kernwapenvrije wereld.
Rond 1950 liep mijn linkse tante Trien met haar man mee in een demonstratie tegen de atoombom in Hoorn. Dat leverde hun een notering op bij de Binnenlandse Veiligheidsdienst en zorgde ervoor dat ze geen visum voor Australië gekregen.
Vredesgedachten zijn staatsgevaarlijker dan wapens.


30 okt 2016 – 2004

Herfstgras

Mijn ultieme herfsttafereel is een grasveld met gevallen bladeren dat glinstert in de zon. Alleen al de kleurencombinatie van geel, rood, bruin en groen is van een onweerstaanbare pracht. Dit schilderij wordt maar enkele weken tentoongesteld. En als regen, wind en vorst ten aanval trekken, duurt de expositie nog korter.
Het aangename van grasvelden in de herfst is dat ze bijna altijd leeg zijn. Ze zijn te nat om je op neer te vlijen. Alleen een groepje voetballers verploegt hier en daar het stilleven.
Straks plant ik naast het gras in mijn nieuwe tuin de ultieme herfstboom. De krentenboom.


29 okt 2016 – 2003

Bernhard en Bart

Terwijl tante Trien in concentratiekamp Ravensbrück ellendige jaren doorbracht, zette oom Bart met linkse kameraden een verzetsgroep op. In hun huis in Hoorn verbleven onderduikers - joden, vliegeniers, gedeserteerde Italianen en spoorwegstakers - maar lagen ook de wapens waarmee aanslagen en overvallen werden gepleegd.
Na de oorlog kreeg Bart een bedankbrief van prins Bernhard. Hoewel hij een fervent anti-orangist was - Koninginnedag werd niet gevierd – zal hij toch trots zijn geweest op de brief. Het was een teken van erkenning.
Eén ding had Bart in ieder geval gemeen met de prins: bij jonge dames kon hij moeilijk zijn handen thuis houden.


28 okt 2016 – 2002

Klappers

Ik kwam mijn vroegere schaatsleraar tegen, van wie ik veel trucjes heb geleerd. 
'Ik denk dat ik nieuwe schaatsen ga kopen,' zeg ik. 'Hier rijd ik al een jaar of twintig op.'
'Niet twijfelen, doen, je gaat het meteen merken,' antwoordde hij.
Tegenwoordig maken ze schoenen die geheel naar je voeten worden gevormd. Eerst gaan ze de oven in. Daarna steek je je voeten in de warme broodjes en bind je ze goed vast. Vervolgens gaan er plastic zakken omheen en worden de schoenen met een pomp vacuüm gezogen.
Ik moet zeggen: het is wat, maar je hebt ook wat.


27 okt 2016 – 2001

2000

Gefeliciteerd met je 2000ste 100 Woorden. Had je ooit gedacht dat je deze tweede mijlpaal zou halen?

'Eigenlijk is denken niet aan de orde, want 100 Woorden is in een opwelling ontstaan en die is nooit meer weggeëbd.'

Bij de 1000ste aflevering schreef je dat je samen met de lezer een tijdvak markeert. 'Wie waren we toen de eerste 100 Woorden kwamen en wie zijn we nu? Waar waren we? Wat deden we?' Heb je nog antwoorden gevonden/gekregen op deze vragen?

'Niet dat ik me kan herinneren. Maar ik kan ze gewoon opnieuw stellen. En mezelf daarbij niet overslaan natuurlijk.'


26 okt 2016 – 2000