De zomerregen waait tegen de
ramen. Binnen klateren de pianotonen van Erik Satie uit de boxen, in de mij
zeer dierbare vertolking van Aldo Ciccolini. Nee, geen familielid van de
Italiaanse pornodame.
Begin jaren zeventig werd de
Franse componist herontdekt. Dat was niet de eerste keer. In de jaren veertig
had de minimalist John Cage al eens Satie gepromoot. Opmerkelijk, want bij hem
is weinig minimalisme te bespeuren.
De autodidact Satie componeerde
zijn lichtvoetige pianomuziek vaak voor ballet. Ook schreef hij weleens
gedichtjes erbij. Dat hij eigengereid was blijkt uit sommige aanwijzingen in de
partituur: 'Als een nachtegaal met kiespijn'.
3 aug 2016 – 1937
Geen opmerkingen:
Een reactie posten