Aan het eind van de
gezellige avond loop ik met R. naar beneden. Daar heeft hij zijn domein, dat
gedomineerd wordt door twee manshoge- en brede luidsprekers. In vroeger tijden
was hij jazzrecensent bij de lokale courant. Tegenwoordig heeft hij meer met
klassiek.
De jazz volgt hij niet
meer. 'Er is te veel slappe hap,' zegt hij als we naar Thelonious Monk, John
Coltrane en Art Blakey luisteren. 'In de jaren vijftig werden thema's nog
keihard neergezet.'
Het klinkt als muziek in
de oren. Zou vroeger alles duidelijker zijn? In de huidige diffuse samenleving
kom je met prietpraat makkelijk weg.
10 apr 2016 – 1829
Geen opmerkingen:
Een reactie posten