Zinnenzee

Vaak word ik opgeslokt door de dingen van alledag. Een boodschap moet worden gedaan, een aardappelrij opgehoogd, een hond uitgelaten, een bord met eten bereid. Ook al bieden de telkens terugkerende dingen troost, ze leiden ook af van de grotere werken.
Morgen zitten L. en ik weer in het schrijvershuisje. Ook daar moet gewinkeld, gegeten en uitgelaten worden. Toch lijkt dezelfde benodigde tijd er korter te duren. Alsof alles en iedereen zich ten dienste stelt van een hoger doel.
Straks lopen we langs de zee en rollen de zinnen af en aan. Langs de wind fluistert tante Trien mij in.


31 mei 2015 – 1525
N.B. In verband met bbh verschijnt de volgende 100 Woorden op 7 juni a.s.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten