Het Woord (2)

Aan Tineke Duvivier
                                                              
Nu de mensheid bloedt uit duizend wonden
Een angstkreet klinkt uit al die monden
                  Om Vrede!

Nu de harten worden stukgeslagen
Onze lieven ten grave worden gedragen
                  Zonder rede!

Nu de storm ons beukt en slaat
De wereld in haar voegen kraakt
                  Nu zeg ik jou

Jij bent een bloem in deez' dorre woestijn
Jij kind wilt voor ons de oase zijn
                  Jij kleine vrouw.

Zo zullen we samen trots en zonder klagen
Deze last tot Holland's glorie dragen
                  Tineke mijn

Daar zullen we de harten samenbinden
Tot de mens in mensheid elkaar zal vinden
                  De Vrede zal zijn!

                                    T.deH.-Zw.   Ravensbrück, januari 1945

15 feb 2015 – 1425


Geen opmerkingen:

Een reactie posten