Vergeleken met de jazzmuziek
speelt de saxofoon in de pop- en rockmuziek een marginale rol.
De eerste rocksaxofonist
die mij kon bekoren was Edgar Winter, broer van wijlen blueslegende Johnny
Winter. Zijn spel was strak, rauw en vrijwel zonder jazzinvloeden. Ook Clarence
Clemons, de overleden saxofonist in de band van Bruce Springsteen, had een
kenmerkende popstijl.
Gisteren overleed Raphael Ravenscroft, de man die verantwoordelijk was voor misschien wel de
mooiste saxofoonriedel in de popgeschiedenis, in Baker Street van Gerry Rafferty. Het nummer werd een gigantische
hit. Rafferty en erfgenamen liepen binnen.
Ravenscroft kreeg voor het inspelen 27 pond.
Inderdaad, marginaal.
22 okt 2014 – 1315
Geen opmerkingen:
Een reactie posten