Statteland

Ooit bood ik een krant aan om stukjes te schrijven over stad en platteland. Er was geen interesse voor. Te klein bier.
De plattelander en de stedeling zijn nog steeds redelijk gescheiden menssoorten, maar ze komen elkaar wel geregeld tegen. Plattelanders vieren hun vrijgezellenfeesten op de Wallen. Stadsmensen bezoeken massaal de Zwarte Cross of een ander boerenfestival.
Vroeger was er alleen maar platteland. De oermens was een jager-verzamelaar en later een keuterboertje. Wandelend door een grote stad kan ik me daar geen voorstelling van maken. Wel op Wieringen, waar het landschap nog dat eeuwenoude verhaal vertelt. Zonder franje of opsmuk.


31 aug 2014 – 1263

Vuist

In Syrië publiceren tegenstanders van IS(=ISIS) over de wreedheden die de ultraorthodoxe islamisten begaan. Met geheime foto's en filmopnamen die via internet worden verspreid. Publiciteit en propaganda zijn hun wapens.
Begin jaren veertig was internet nog ver weg. De illegale blaadjes van de revolutionair-socialistische partij(RSAP), waarvan tante Trien bestuurslid was, werden gestencild en door kameraden verspreid. Soms werden ze verstopt in een stapel legale kranten.
Het gevaar dat je werd gesnapt was toen veel groter dan nu. Ook omdat de krantjes in handen van overlopers konden vallen. Dat laatste werd de RSAP-top noodlottig.
Hadden ze maar een virtuele vuist gehad.


30 aug 2014 – 1262

Weten

'De wetenschap heeft niet het alleenrecht op de feiten,' zegt hoogleraar strategische communicatie Hedwig te Molder (kan een vrouwelijke hoogleraar ook hooglerares zijn?).
Veel wetenschappers hebben over de onderwerpen waarin zij gespecialiseerd zijn graag het laatste woord. Omdat ze vinden dat zij daar als geen ander onderzoek naar hebben gedaan. Het voorschotelen van absolute zekerheden wekt echter achterdocht, zegt Te Molder.
Ze noemt als voorbeeld de door de overheid gestimuleerde vaccinatie tegen baarmoederhalskanker. Dat voorbeeld is minder gelukkig, want over het nut daarvan is de wetenschap juist behoorlijk verdeeld.
Het neemt niet weg dat wetenschappers wat vaker bescheiden mogen zijn.


29 aug 2014 – 1261

Beteren

De beterende hand laat zich lastig verdragen met de donderdagse krant.
'Krijgt burger het echt beter in 2015?' opent de Volkskrant. De begroting is rond, maar of we die ook daadwerkelijk halen hangt af van de vakbeweging, werkgevers, zorgverzekeraars en de rest van de wereld. Vooral voor de rest van de wereld moet worden gevreesd. Overal duiken onberekenbare rotzooimakers op. Van Oekraïne tot Uruzgan, van Irak tot Israël.
Nee, dan pagina 2. Wetenschappers hebben uitgedokterd dat ze een angstige herinnering kunnen omzetten in een fijne gedachte. Van een koude kermis naar een warm bad: doe mij maar een enkele reis.


28 aug 2014 – 1260

Wapenfeit

Op het middaguur zijn de 100 Woorden nog niet verstuurd. Dat is tegen de eigenhandig gevestigde regel in. 'Je kunt je ook ziek melden,' zegt S. Dat is niet in mij opgekomen. Schrijven doe je tot je erbij neervalt.
100 Woorden is mijn enige wapenfeit vandaag. Daarna ga ik op de bank met een boek en probeer ik niet te denken aan de dingen die moeten gebeuren. Gras maaien, een folder herschrijven, aardappels rooien, een lamp vervangen, appels plukken, verzekeringspapieren invullen, tuinstoelen herstellen... De lijst met bedreigde klussen groeit.
Het lijf sputtert. Het hoofd verdwaast. Ik doe even niet mee.


27 aug 2014 – 1259

Intree

In het centrum van Groningen struikel ik over de fietsers. Het is intreeweek, de kennismakingsdagen bij het begin van het nieuwe academisch jaar. De aankomende studenten dragen een wit T-shirt dat over de gewone kleding is getrokken.
Mijn academische doop vond veertig jaar geleden plaats in Amsterdam. Ook wij banjerden door de stad, maar die T-shirts gingen niet aan. In de hippiefilosofie was uniformiteit uit den boze, op de Afghaanse jassen, legerpukkels en kickers na.
De stadstour werd afgesloten met een kleffe nasihap bij mensa H88 en een biertje bij café Het Gebed zonder End. We wisten nog van niks.


26 aug 2014 – 1258