Egel

Voor de twee keer deze maand zie ik een egel. Eerst in onze tuin en nu bij de begraafplaats. Schommelend loopt hij over het grasveld. Met zijn kleine kop en grote lijf lijkt hij wel een levende kophalsrompboerderij in zakformaat.
L. ziet hem ook en wil er meteen op af. Als we vlakbij zijn, trekt de egel zijn stekels op. Het kopje wordt niet meteen begraven, nieuwsgierig als hij is naar de ware bedoelingen van deze grote blonde vijand. Voorzichtig duwt L. haar neus tegen de stekels. Het prikt en daarmee is de kous af.
Weer een proefondervindelijk bewijs geleverd.


15 mrt 2014 – 1109

Geen opmerkingen:

Een reactie posten