Terrasje
in de Jordaan. Lentezon, espresso en de nieuwe J.J. Voskuil, Ik ben ik niet. Een bijzondere dag.
In de
Tuinstraat loopt een man zonder hoofd. Boven de kraag van de bruine regenjas is
niets. Toch botst de gestalte nergens tegenaan. Zoiets als een premier zonder
visie die overal mee wegkomt.
Een klas
met schoolkinderen loopt hem voorbij. Een voor een draaien ze zich om en kijken
ze naar de jas met benen. Plotseling wordt boven de kraag de achterkant van een
gebruinde schedel zichtbaar. Even maar, dan zakt het weer weg.
Zwaar,
zo'n hoofd, wist hij als baby al.
11 mrt 2014 – 1105
Geen opmerkingen:
Een reactie posten