Ik had een nachtmerrie. Een kwart van de inwoners van onze twintig grootste
steden waren dood. Omgekomen door geweld, honger en ziektes. Complete wijken
waren verwoest. Je kon dwars door de huizen kijken.
Het dak boven ons hoofd was van tentdoek dat nauwelijks bestand was tegen hagel en
sneeuw. De enige verwarming kwam van klamme dekens. We liepen op slippers die
waren uitgedeeld. Niet door de regering – die had het te druk met het knevelen
van ongehoorzamen – maar door mensen van het Rode Kruis.
17 miljoen Syriërs zijn in nood. 17 miljoen Nederlanders zingen straks over
vrede op aarde. Bizar.
18 dec 2013 – 1023
Geen opmerkingen:
Een reactie posten