Storm


Het hoogtepunt van de herfst is het moment waarop de populierenbladeren zich op ons grasveld vlijen. Ik kan uren op een bankje zitten en kijken hoe de blaadjes een voor een naar beneden schommelen en zachtjes landen. Niet ruw gedwongen door een aanzwellende westerstorm, maar zachtjes aangespoord door een briesje. Na het ruisen in lente en zomer lijken ze op de grond nog wat na te zoemen.
Ik doe de stormronde. Tuinstoelen, waterslang, gieters, lege bloempotten: alles wat weggeblazen kan worden gaat naar binnen.
De NS meldt zich met een stormmail. Vandaag op halve kracht. Over de Fyra geen woord.

28 okt 2013 – 972

Geen opmerkingen:

Een reactie posten