Parfum


Als voormalige stedeling die in zijn opvoeding aardig wat buitenbeleving heeft meegekregen, blijf ik me verbazen over de schoonheid van de natuur. Dat die grotendeels door mensenhanden is gevormd, doet er niets aan af. Integendeel. Laten we onszelf een groene pluim gunnen.
Elk dag loop ik langs de geurige rozen in de bloementuin. Die lonken zwijgzaam: ‘Ruik aan mij en je dag is zoet.’ Ik word bedwelmd door pure parfum.
Ook in de moeshof bloeien de gewassen. De peulen met een prachtig driekleurig bloemetje – wit, roze en diep bordeaux – en het vlas in fris korenblauw.
Voor hen is schoonheid doodnormaal.

11 juli 2013 – 877

Geen opmerkingen:

Een reactie posten