Gedichtstaren (14)

‘Nachtdiep water.’
‘Geen bodem waarop schaduw meevaart.’
‘Helder het zwartst.’
Voor de Botshol-zwemmer is het allemaal heel herkenbaar. Midden in het zwarte laagveen, op de grens van Noord-Holland en Utrecht, is het water het donkerst.
Judith Herzberg speelt met de begrippen ‘bots’ en ‘hol’, dat overigens ook ‘moerasland’ betekent. ‘Dit is geen hol, eerder een leegte / geen stootrand voor begrip, begeerte.’ En: ‘Zonder randen ligt het, zonder berm, horizon, houvast.’ Inderdaad, vanaf het gras op het zwemdijkje loop je zo het water in.
Tot slot: ‘Water onder water luistert niet. Likt niets los.’ Dit raadsel kan ik niet oplossen.

3 mrt 2013 – 747

Geen opmerkingen:

Een reactie posten