Ik heb zelden zo lelijk meubilair ontmoet als in het
Amsterdamse studentencafé Gebed zonder End, in het gelijknamige steegje bij het
Rokin. De lage bordeauxrode krukken zaten abominabel. En op de biertonnen
wiebelde je glas alle kanten op. Later werd het omgebouwd tot Zeppos, dat snel
uitgroeide tot een populair eetcafé.
Sinds kort treden in het intieme bovenzaaltje
singer-songwriters op. Het jonge Canadese echtpaar Christina Martin/Dale Murray
– met een ontroerende uitvoering van Love Hurts – had in
Paradiso niet misstaan. In het voorprogramma speelde gastvrouw Marijn Wijnands,
ondersteund met de mooie stem van dochter Fien. Hollandicana puur zang. In
hartje Amsterdam.
6 dec 2012 – 660
Geen opmerkingen:
Een reactie posten