Gedichtstaren (10)

‘Heb je niks vrolijkers in deze toch al zo donkere dagen?’ schreef een lezer. Poëzie laat zich niet beteugelen.
Het rouwdicht ‘Omslag’ (nr. 678) van Anna Enquist telt verschillende clichés. Het is niet waar dat zij (haar dochter) dood is. En: Ik spreek haar stiekem toe. Mag het? De dood en de rouw zijn ook clichés. Alleen voor wie het treft zijn het unieke, niet-clichématige fenomenen.
Aan het eind voltrekt zich de ‘omslag’, de acceptatie. Een plaats. En het besef dat zij zich niet meer uitbreidt in mijn tijd. Uitbreiden kan figuurlijk zijn, maar ook letterlijk. Geen moederschap, geen grootmoederschap.

30 dec 2012 – 684

Geen opmerkingen:

Een reactie posten