Eindeverhaal (2)

De mistige wind is zacht maar weinig vriendelijk. Hij trekt zich niets aan van de vredelievendheid die we in deze einddagen van elkaar verlangen. 
Ik vouw de vilten sjaal die S. voor mij heeft gemaakt – en die ik de hele wereld aanbeveel – steviger dicht. Ik voel de warmte van mijn lichaam. Op Facebook staat: Dit is de dag om te trouwen met jezelf. Wat is daarop mijn antwoord?
Hoe was jouw einde, vraag ik aan L., die al een bijna-doodervaring heeft gehad. Ze smikkelt een snoepje en holt weer langs het talud. De dijk blijft het einde.

22 dec 2012 – 676

Geen opmerkingen:

Een reactie posten