Nooitgedacht

Ik zit in de trein naar Amsterdam. Bij station Castricum valt mijn oog altijd op Hoeve Nooitgedacht. Ingeklemd tussen het spoor en volle parkeerterreinen.
De naam staat in schoonschrift geschreven op een vaalgroene staldeur. Het voorhuis gaat verborgen achter struikgewas. Tussen de vervallen bijschuren staat een oude trekker. Daarachter iets wat ooit een paardenbak moet zijn geweest.
Op internet zie ik dat Hoeve Nooitgedacht te koop staat. De objectbeschrijving beslaat welgeteld drie regels. De prijs van deze ‘ontwikkelbare lokatie’ moet nog worden overeengekomen. Dat is een eufemisme voor platgooien en nieuwbouw. 
Aan Hoeve Nooitgedacht wordt straks nooit meer gedacht.

3 nov 2012 – 627

Geen opmerkingen:

Een reactie posten