Twee minuten staan wij oog in oog. De haas en ik. Drie
meter van elkaar verwijderd. Ik pluk een framboos, hij knabbelt aan een
gevallen blaadje.
Onbeweeglijk blijf ik staan. Misschien ziet de haas
mij dan wel als frambozenstruik. Of als minipopulier, want daar staat onze tuin
vol mee.
Ik kijk naar de bomen of de wind gunstig staat, namelijk van de haas
naar mij en niet andersom. Of zouden hazen niet als reeën onraad ruiken?
Mocht ik straks op de Partij voor de Dieren stemmen,
dan wil ik eerst het dier beter begrijpen. Ongemerkt is de haas mijn
proefkonijn.
8 sept 2012 – 571
Geen opmerkingen:
Een reactie posten