Sluipend komt het water naderbij. Als een foliespiegel
vlijt het zich over het wad. Even later begroeten de wolken hun evenbeeld.
In de verte tekent zich een witte streep af. Ik zet de
verrekijker aan mijn ogen. Inderdaad, zo’n vijftig lepelaars stappen door de uitgestrekte
ondiepte.
Het mediterrane weer doet op Wieringen onwerkelijk
aan. Toch is de nazomer evenveel zomer als een nagerecht een gerecht, een
naheffing een heffing, een nakomertje een komertje en napraten praten.
De boer inspecteert een ziek schaap. Hij tilt het behoedzaam
in z’n auto. Zorg aan huis, dat is het beste voor mens èn dier.
10 sept 2012 – 573
Geen opmerkingen:
Een reactie posten