‘Gewoon eens een week naar een gedicht staren en
kijken wat er gebeurt, dat doet niemand meer.’
Dichter-classicus Piet Gerbrandy leeft volgens de
Volkskrant vrijwillig in de marges. Zijn uitspraak hierboven is
verre van marginaal. Hij is zo sterk dat ik hem tot mij neem.
Ik sta voor m’n boekenkast. Een beetje beschaamd omdat
ik veel van de dichtbundels nog niet of nauwelijks gelezen heb. Verheugd omdat
mij ongetwijfeld verrassingen te wachten staan.
Ik pak Koffers zeelucht van Hagar
Peeters. Het omslag – een verweerde Braziliaanse treinwagon – is al mooi. Nu
nog een gedicht. En kijken wat er gebeurt.
22 sept 2012 – 585
Geen opmerkingen:
Een reactie posten